പകല്‍ എരിഞ്ഞടങ്ങി
പെയ്തു തോര്‍ന്ന സന്ധ്യാംബരത്തിന്റെ താഴെ
നിശാ ശലഭങ്ങള്‍ എത്തിതുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു ..
രണ്ടായി പിരിയുന്ന ഈ വഴിയ്ക്കരികില്‍
നീയും ഞാനും ..
ഹൃദയം മൊഴിയുന്ന യാത്രാമൊഴികളില്‍
എന്നും രക്തം പൊടിഞ്ഞിരുന്നോ ?
ഒരു വരി പോലും കുറിക്കാത്ത കവിത
ആത്മാവില്‍ നെരിപ്പോട് തീര്‍ക്കും പോലെ..
നമുക്കിടയില്‍ പ്രണയമുണ്ടായിരുന്നോ ??
നിന്റെ ചോദ്യത്തിനുത്തരം ഞാന്‍
നിറഞ്ഞ മിഴികളിലും എന്റെ മൌനത്തിനുമിടയില്‍
കുറിച്ച് വച്ചു ..
വഴിവിളക്കിന്റെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തില്‍
നീയത് കാണാതെ നടന്നകലെ
നിലത്തു വീണു പോയ എന്റെ പൂപ്പാത്രത്തില്‍
നിന്നും ആയുസ്സറ്റ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
ഒരു പറ്റം ഈയാംപാറ്റകളായി പറന്നുയര്‍ന്നു
ഇന്ന്
ഒടുവിലത്തെ ഒലിവു മരത്തില്‍ നിന്നും
ജന്മാന്തരങ്ങള്‍ ഇലകളായി പൊഴിയേ
നിന്റെ നിശ്വാസം പേറി വന്ന
കാറ്റ് എനിക്ക് സമ്മാനിച്ചത്‌
കാത്തിരുപ്പിന്റെ സുഗന്ധം
